– Mamo, może byśmy do Escape Roomu poszli?
– No jeszcze po burdelach mnie będzie prowadzał.

– Co robisz tato?
– Kabel od internetu prostuje, bo coś zamula.

Dzieci mojego brata biegają, gadają, do szkoły nie chodzą. Oszacujcie sobie w jakim są wieku.

Matka obwieszona tymi dziećmi wyglądała jak kiść winogron. Co słabsze się odrywało, wpadało w kałużę, reszta je zjadała. Ona nie czuła różnicy, bo się następne rodziło.

Kiedyś komandos, dziś popuszcza w gacie. Spadek formy jest ewidentny.

– Mamo, od kilku lat coś przed Tobą ukrywam. Przyjadę za 2 godziny, to wszystko Ci wytłumaczę.
I wpadnę do niej z takim małym dzieckiem.
-Boże! Paweł, w końcu!
– Tak mamo, tak! Jestem pedofilem!

Do czwartego roku życia nie znałem mojego ojca. Wiedziałem tylko, że jest w Stanach i jest łysy. Myślałem, że moim ojcem jest Phil Collins.

Chodziłem jak mój stary z rękami z tyłu, jakbym chodził po giełdzie i szukał golfa.

Jak dużo tej wody odeszło? Nie wiem, nie znam się, ale sąsiad dzwoni z dołu, że go zalało.

Możemy zlikwidować niedożywione dzieci w szkołach. To znaczy niedożywienie wśród dzieci. To jest duża różnica.

Mój ojciec ma trzech synów, a my mamy jednego ojca. Jak to możliwe?

– Ty czasami jeszcze sikasz w majtki.
– A Ty czasem grzebiesz w dupie!

Mamy dwójkę dzieci. Moja żona siedzi w escape roomie od 4 lat.

Możesz usunąć niechciane dziecko. Nawet za złe oceny w szkole.

Mój stary jest taki oldskulowy. On nigdy nie powie seksualna pozycja 69. On powie „spanie w nogach”.

Miałam wrażenie, że moja matka ma z dziećmi jak z chipsami. Mhm… ostatni.

– Jak mówimy na syna Twojego brata?
– Borys, ale czemu chcesz wiedzieć?

Życie z dzieckiem to jest przecież festiwal kłamstw.
– No plac zabaw akurat jest już zamknięty.

Mój ojciec jest tak podekscytowany, że czasem nie wiem czy wynoszę z nim kanapę czy jestem na koncercie Zenka Martyniuka. Niosę kanapę i zza pleców słyszę „dalej, wyżej, mocniej, Ostróda!”.

Urodził się w 2000… zamknij mordę anroidzie.

Skurwiel ma pół metra. Leży i się nie rusza. Widzi na 30 cm. Ma swój pokoik.

Urodziny 5-latów to jest niepotrzebna impreza. Tam wystarczy rzucić 30 kilogramów cukru, włączyć telewizor, to się samo wydarzy.

– Tato, a kto był moim tatą, jak Ty byłeś mały?

Pamiętam jak swojego pierwszego pornola oglądałem, a ojciec:
– Odsłoń telewizor

Tam jest taka patologia, że rodzice napierdalają swoje dzieci, ale w samoobronie.

Wiadomość, że będę miał dziecko był jak grom z jasnego nieba. Jak jehowi w tłusty czwartek. No nie spodziewałem się kompletnie.

Urodził mi się syn. Cała matka. Jak coś mu nie pasuje, to od razu drze ryja.

Mówią, że poród sodoma, gomora, ból i miłość. Mnie nic nie bolało.

Odkąd jestem tatą, nie jestem jakimś fanatycznym wrogiem handlu dziećmi.

Jak nie miałem dzieci, to oglądałem uwagę TVN. I tam były takie programy, że ludzie biją, dzieci, znęcają się. Mówię kurwa, jaka patologia. Przecież za takie rzeczy powinni dawać dożywocie. Z perspektywy czasu…

Do dzisiaj moi rodzice mówią na mnie brat Julka.

Dzisiaj dzieciaki są takie niedorobione. Takie mimozy, pizdeusze.

Mam dwóch braci. Oni też mają dwóch braci.

Jak pojebanym trzeba być, żeby dać dziecku na imię tak jak supermarket? Wtedy sobie uświadomiłem, że ja mam na imię Piotr, a na drugie Paweł.

Szósta rano w niedzielę, bo se wstałem. Se wstałem, kurwa. Córka mnie wstała. Mam drugą. Tamtą wyjebałem…

Dzisiaj trzylatek bez angielskiego to jest nikt.

Jak urodzi się nam dziecko, to nauczymy go wszystkiego odwrotnie. Że pralka to samochód, że kapeć to pies. Taki cały słownik przygotujemy, będziemy tak przy nim gadać. Pójdzie do szkoły i będzie pierdolił głupoty.

Mój tata na święta nigdy nie przebierał się za Świętego Mikołaja. On wolał iść się najebać i czekał aż my z mamą go przebierzemy.

Mój syn to jest taki dron. Pół godziny się naładuje i do zabawy.